CORES FRÍAS
O VERDE
A palabra ven do latín: viridis, que significa vigoroso. Obténse do CARDENILLO: pátina venenosa que aparece sobre a superficie de cobre ou bronce, ou da arxila de TERRA VERDE.
No recacemento usábase como base para a cor das carnacións.
O verde cinabrio é, unha cor moi cubrinte, que pode atenuarse mixturado con outras cores. Ao mixturar verde cinabrio pódense obter: verde esmeralda ou verde herba e musgo.
OBRAS DE VINCENT VAN GOGH, que amosan distintos tons de verdes
Paisaxe con olivos. 1887
Campo de amapolas. 1890
Casa en Auvers.1980
Dúas figuras no bosque. 1980
O AZUL
O máis puro, o ultramar era extraído do lapislázuli, unha pedra preciosa, e importábase desde Afganistán, de ahí o seu nome “máis aló do mar,”unha cor, que era aínda máis cara que o uouro. Anos máis tarde, comercializouse unha forma artificial do ultramar, o que deixou ao alcance de calquera un cor único pola súa calidade.
O azul cobalto, é sintético e empregouse desde 1804.
Denominase azul índigo natural, añil o índigo a unha pasta colorante, que etimoloxicamente provén do latín indicus (da India). Elaborábase macerando en auga os tallos e as follas de certas plantas do xénero Indigofera; disto resulta unha pasta de cor azul oscuro intenso, algo purpúreo, e cunha excelente resistencia á luz.
Azul Klein. Cor azul intenso, inventado polo artista Ives Klein, que patentou como o International Klein Blue, (IKB) o Azul Klein (agora tamén chamado azul style por grandes firmas de moda que decidiron también ponerle ese nome). Klein empregaba este cor en pezas monocromas de finais dos años 50 e sobre todo nas “Antropometrías”
